Το Eurobasket 2007 έλαβε τέλος, τα φώτα και οι προβολείς έκλεισαν και ο ταύρος ''Vamos'' επιστρέφει στο υαλοπωλείο του. Η διοργάνωση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία από την πρώτη μέχρι και την 14η και τελευταία της μέρα, μιας και το θέαμα, η αγωνία, οι όμορφες παρουσίες στις κερκίδες, τα αστέρια, οι απογοητεύσεις και ό,τι άλλο συνεπάγεται μία επιτυχή διοργάνωση, παρέλασαν μπροστά στις τηλεοράσεις όλου του κόσμου.
Ας κάνουμε λοιπόν ένα σύντομο flash back και ας σχολιάσουμε τις ομάδες και τους πρωταγωνιστές τους, ξεκινώντας από ποιούς άλλους φυσικά, τους πρωταθλητές πλέον Ευρώπης, τους Ρώσους.
Ρωσία: Το μεγάλο στοίχημα στην προπονητική καριέρα του David Blatt, το οποίο και το κέρδισε με το πάθος του, την τρέλα του και φυσικά την ..εξυπνάδα του! Βέβαια, όντας παράδοξο, ακόμα ένας Αμερικανός έκανε την διαφορά στην ομάδα της Ρωσίας.. Ο JR Holden άφησε το στίγμα του στο ''Παλάθιο Ντε Ντεπόρτες'', βάζοντας την ταφόπλακα στα όνειρα των Ισπανών, μόλις 2'' πριν από την λήξη του μεγάλου τελικού και στέλνοντας σπίτια τους τους Σπανιόλους και τις Σπανιόλες.
Μην ξεχάσουμε και το μεγάλο αστέρι που ακούει στο όνομα Αντρέι Κιριλένκο που έλαμψε καθ' όλη την διάρκεια της διοργάνωσης και έδωσε τις απαντήσεις του στις φήμες περί παραγκωνισμού στον ..μυθικό κόσμο του ΝΒΑ!
Άξιοι συνακολουθητές των 3 προαναφερθέντων οι Κριάπα, Σαμοιλένκο, Μοργκούνωφ, Ζαβροσένκο, Μόνια και όλη η παρέα εκ Ρωσίας.
Ισπανία: Το ακλόνητο φαβορί της φετινής διοργάνωσης, που κουβαλούσε τον βαρύ τίτλο της πρωταθλήτριας κόσμου, διαψεύστηκε από τα προγνωστικά 2,1'' πριν την λήξη του μεγάλου τελικού. Από το πρώτο κιόλας παιχνίδι τους, οι Ισπανοί έδειξαν τα δόντια τους και κάθε αντίπαλο που βρίσκανε μπροστά τους, του ...αλλάζανε τα φώτα. Τα παιδιά του Πέπε Ερνάντεθ έδιναν ρεσιτάλ σε κάθε αγώνα έξω από τα 6.25 με φοβερά ποσοστά, φάσεις βγαλμένες από το ΝΒΑ και έκαναν τους Ισπανούς στις κερκίδες να επευφημούν με τις γνωστές πλέον μπάντες και φιλαρμονικές.
Η πίεση άρχισε να ''λυγίζει'' τα μεγάλα ονόματα των Γκαζόλ, Ναββάρο, Καλντερόν, Γκαρμπαχόθα ήδη από το ματς με την Εθνική μας που χρειάστηκε τόσο η βοήθεια της τύχης, αλλά και το ..χεράκι της διατησίας.
Ομως η πλάστιγγα δεν έγειρε προς το μέρος τους στην μεγάλη βραδυά, μιας και το καλάθι φαινόταν σαν ..κουμπότρυπα και η μπάλα δεν έκανε τα τερτίπια των Ισπανών ακόμα και στο τελευταίο σουτ αυτού του μεγάλου παίκτη, Pau Gasol.
Οι απογοητεύσεις ακούν στα ονόματα των Ρούντι Φερνάντεθ και Φελίπε Ρέγιες, που όντας τα αστέρια των ομάδων τους, αποτέλεσαν τα ..φεγγάρια της εθνικής Ισπανίας στα μεγάλα ματς.
Λιθουανία: Η σκληροτράχυλη ομάδα με καπετάνιο τον Ραμούνας Μπουτάουτας κέρδισε επάξια την 3η θέση στο τουρνουά, κερδίζοντας σχετικά εύκολα στον τελικό της παρηγοριάς την Εθνική μας, ενώ θα μπορούσε να διεκδικήσει είτε το χρυσό είτε το αργυρό μετάλλιο με περισσότερες αξιώσεις, αν ο μεγάλος ηγέτης των Λιθουανών - και το μύλον της Εριδος για πολλές ομάδες - ''Σάρας'' δεν είχε τον τραυματισμό του στην προημητελική φάση.
Βέβαια, όλα αυτά ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας και τα γεγονότα λένε ότι το σύνολο του Μπουτάουτας θα δώσει το παρών στο Ολυμπιακό τουρνουά του Πεκίνο το επόμενο καλοκαίρι.
Από πού να ξεκινήσουμε και πού να τελειώσουμε, όταν ονόματα όπως αυτά των Σισκάουσκας, δίδυμων αδερφών-πύργων Λαβρίνοβιτς, Σονγκάιλα, Γιασάιτις και Καουκένας ''πυροβολούσαν'' μέσα στο παρκέ. Μοναδική παραφωνία ο παίκτης των τίτλων Ρομπέρτας Γιαφτόκας, που όμως δεν άγγιζε ούτε τα 5' αγωνιστικής δράσης.
Ελλάδα: Η Εθνική μας αγαπημένη θα παραμείνει 1η στις καρδιές μας μετά από ένα πολύ δύσκολο και ανταγωνιστικό τουρνουά. Από την προετοιμασία ακόμα-ακόμα, τα πρώτα προβλήματα και οι πρώτοι τριγμοί έκαναν την εμφάνισή τους γύρω από την ομάδα, με δημοσιεύματα άκρως ειρωνικά προς τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών. Πέρα από αυτό, ο σοβαρός τραυματισμός του βασικού και αναντικατάστατου Αντώνη Φώτση ήρθε να κάνει τους τριγμούς γύρω (το τονίζω αυτό..) από την ομάδα πιο δυνατούς.
Η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη δεν ξεκίνησε ιδανικά τις εμφανίσεις της στο γήπεδο της Γρανάδας, παρ'όλα αυτά τα 2 πρώτα επιθυμητά αποτελέσματα ήρθαν, με το δεύτερο μάλιστα με τον κλασικό τρόπο-θρίλερ στο extra 5λεπτο μετά από το απίθανο τρίποντο του Γκούροβιτς. Η εθνική μας άρχισε να ανακάμπτει αγωνιστικά (γιατί ψυχολογικά δεν την πτοούσε τίποτα!!) στα παιχνίδια της 2ης φάσης με την Κροατία και την Πορτογαλία, όπου στο πρώτο ο Kill-Bill έκανε το καθήκον του.
Ακολούθησε το ματς-θαύμα με τους Σλοβένους στην προημητελική φάση όπου η ανατροπή 12 πόντων στο τελευταίο 1'κ32'' έλαβε χώρα. Η εύστοχη δήλωση του καλύτερου παίκτη της Ευρώπης, Θοδωρή Παπαλουκά έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μας.. ''Η ομάδα αυτή είναι ευλογημένη..''..Και έτσι η Εθνική μας βρέθηκε από τα ναδήρ στο ζενήθ, από την κόλαση στον παράδεισο..και όπως είπε και ο φοβερός Βασίλης Σκουντής προ ετών, η Εθνική μας βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας!!
Το ματς με τους Ισπανούς δεν θα σχολιαστεί μιας και σε εκείνο το παιχνίδι τα παλικάρια με το εθνόσημο στην φανέλα έδειξαν τι εστί ελληνική ψυχή, αλλά θεοί(Γκαζόλ,Ναββάρο,Καλντερόν,) και δαίμονες(διαιτητές) συνομώτισαν εναντίων μας με αποτέλεσμα η αρμάδα του Γιαννάκη να διεκδικήσει το χάλκινο μετάλλιο.
Αλλά η ψυχολογία και η κούραση μας πρόδωσαν και έτσι η Εθνική θα πρέπει να παλέψει στο πορ-Ολυμπιακό τουρνουά για να δώσει το παρών του χρόνου στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου.
Υ.Γ. Σας ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας για τις χαρές που μας προσφέρατε και πάλι Παπαλουκά, Μπουρούση, Ζήση, Σπανούλη, Βασιλόπουλε, Πελεκάνε, Χατζηβρέττα, Ντικούδη, Τσαρτσαρή, Διαμαντίδη, Παπαδόπουλε, Κακιούζη, Γιαννάκη και όλο το τεχνικό επιτελείο.
Υ.Γ.2 Σε ευχαριστούμε Νίκο Χατζηβρέττα για την θητεία σου στην Εθνική μας αγαπημένη και σου ευχόμαστε τα καλύτερα!
Υ.Γ.3 Πελαργοί, είσασταν η καλύτερη κερκίδα.
Υ.Γ.4 Η Εθνική αυτή έχει μέλλον μπροστά της και την πιστεύουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου